πυρολάβον

τὸ, Μ

η πυρολαβίδα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πῦρ, πυρός + -λάβον (< θ. λαβ- τού λαμβάνω, πρβλ. αορ. β' ἔ-λαβ-ον)].